RICARDO HERRAIZ	WIM VAN ROMPUY	OLGA MARADIAGA	JOOP PLASMEIJER

Biography/biografie tentoonstelling Ricardo Herraiz.

The artist was born in 1941 in Stockholm to a Spanish-Swedish family. His love of painting started in early childhood and in 1960 he started studies in this direction as a natural consequence of his dreams and interests. He has studied in Sweden and Norway under direction of Joran Salmson and Bjorn Engelbertseng. Under his father influence he also commenced studies at the High School of Commerce. Later he shared his time between his two countries Spain and Sweden. His first exhibition took place in Spain. He tried many styles, has taken many from different inspirations, e.g. he has learned a lot from famous Spanish portrait-painter Antonio Valverde who was not only a teacher but real friend. Ricardo is expressing himself in his paintings in a very simple way. He is looking at the world through the eyes of a child. The world for him is a colourful, movable and exciting place. Main subjects of his paintings are landscapes of a large metropolis, circus arens with a predominance of clowns and acrobats, also aeroplanes, trams and ships. Ricardos paintings were exhibited in Spain, Sweden, Poland and the Netherlands.

Ricardo Herraiz is geboren in 1941 als kind van Spaans-Zweedse ouders. Al in zijn kinderjaren is hij met  schilderen begonnen. Zijn talenten werden ontdekt door z'n moeder. Hij volgde kunststudies aan private scholen (o.m. in Oslo) en de universiteit van Stockholm. Op aandringen van zijn ouders onderbrak Herraiz deze studies om aan een 'echte' carriere te gaan werken. Is daarna in Spanje handelswetenschappen gaan studeren.  In Spanje leerde hij de portretschilder Antonio Valverde kennen, die de kunstzinnige aspiraties van Herraiz nieuw leven inblies. Aanvankelijk combineerde Herraiz het zakendoen met werken in de diplomatieke dienst. De schilder Herraiz kijkt met de ogen van een kind naar de wereld die kleurrijk, beweeglijk en opwindend is. Herraiz schildert landschappen, wereldsteden en circusarena's waarin clowns en acrobaten domineren. Maar ook schildert hij vliegtuigen, trams en schepen. Ricardo Herraiz exposeerde in Spanje, Zweden, Polen. Monaco en Belgie.

   Biography/biografie tentoonstelling Wim van Rompuy.

BIOGRAPHY OLGA MARADIAGA

Olga komt uit een boerenfamilie van katoen- en koffieplukkers uit het westen van Nicaragua, ten noorden van León.Haar artistieke ontwikkeling begon op negenjarige leeftijd op de nonnenschool in haar geboorteplaats. Op haar veertiende verhuisde ze naar León. Olga heeft acht kinderen gekregen en woont in de wijk Sutiava, een hechte inheemse gemeenschap met een eigen bestuur. Olga is loco-burgemeester en maakt in die functie promotie voor de kunst en cultuur van deze gemeenschap. Hoewel ze alle dagen schildert, kan ze niet van haar schilderijen leven. Om te overleven moet ze ander werk zoeken. Olga Maradiaga heeft zich de naïeve schilderkunst eigen gemaakt in 1982 op de school voor primitivistas, die op initiatief van Ernesto Cardenal in León is opgezet in de tijd van de revolutie (1979-1990). In de jaren daarna heeft ze zich bekwaamd tot een schilderes van niveau. Haar meest geliefde thema=s zijn het boerenleven, religieuze cultuur, volkstradities (waaronder de Gigantona, de grootste Spaanse popvrouw die in december in de straten van León danst). Als ze schildert, denkt Olga altijd aan haar land, aan de armoede en de kinderen die blootsvoets en in gehavende kleren moeten rondlopen, en aan alleenstaande moeders en hun strijd om het bestaan. In haar artistieke loopbaan gedurende zestien jaar heeft ze in Nicaragua vele prijzen en eervolle vermeldingen mogen ontvangen. Ook heeft ze deelgenomen aan groepsexposities in onder meer de Verenigde Staten, Centraal Amerika, Japan, China en Europa. Naast de naïeve schilderijen op doek heeft ze de afgelopen jaren in haar eigen stijl ruim veertig muurschilderingen in binnen- en buitenland gemaakt, waarvan zo'n twintig in Nederland.   BIOGRAPHY JOOP PLASMEIJER

Joop Plasmeijer is geboren in 1942 in Amsterdam. Toen hij tien jaar oud was verhuisde het gezin Plasmeijer naar het oosten van Nederland. Hij werkt in Hengelo (Ov) in de metaalindustrie, eerst als draaier, later als technisch controleur. Tegen het einde van de jaren zestig is hij met schilderen begonnen. Al snel was Plasmeijer in vrijwel al zijn vrije tijd achter de schildersezel te vinden. Succes had hij al gauw. In 1969 wees de jury van de Talensprijs zijn werk als beste aan, twee jaar later ontving hij de derde prijs. Rond 1974 nam het schilderen Plasmeijer zo in beslag dat hij stopte met werken. Hij werd toegelaten tot de toenmalige Beeldende Kunstenaars Regeling, veel van zijn werken zijn dan ook opgeslagen bij de gemeente Hengelo. Plasmeijer toont zijn werk met regelmaat in solo- en groepstentoonstellingen. Radio Nederland Televisie (RNTV) maakte een televisiedocumentaire over Plasmeijer, in combinatie met de wereldberoemde Josip Generali . Met als titel: Volwassenen in wonderland. Joop Plasmeijer is opgenomen in de Wereldencyclopedie voor naïeve kunst. Joop Plasmeijer is autodidact. Aanvankelijk was zijn palet bont en vrolijk, en zijn wereld druk bevolkt. Maar hij ontwikkelde een wat strengere vormgeving, overheerst door opmerkelijk diepe blauwen. Hij is vooral gefascineerd door kleinburgerlijke interieurs met verrassende uitzichten (die op zijn schilderijen lijken). Hij varieert speels en fantasievol met stadsgezichten. Het eigentijdse intense kleurgebruik brengt het werk van Plasmeijer in het zicht van het expressionisme. De toepassing van het perspectief maakt dat het afwijkt van werken van zijn naïeve collega’s. Zijn anekdotische, verhalende manier van schilderen en de herhaling van beeldelementen houden zijn schilderijen echter binnen de naïeven. Juist zijn idyllische blik op de wereld, de onverstoorde harmonie, spreekt velen in het werk van Plasmeijer aan. Zo ook de jury destijds van de Talensprijs die geraakt was door de ontwapenende eerlijkheid van zijn schilderijen, het zuivere kleurgebruik en geslaagde poging gedetailleerd te combineren met schilderachtige partijen.  Bronnen: Lexicon Nederlandse naïeve kunst van de 20ste eeuw. Gelders Dagblad Europese Academie Berlijn Joop Plasmeijer was born in Amsterdam in 1942. At the age of ten he moved to the eastern part of the Netherlands. He is working in the metal-industry, first as a turner and later as a technical supervisor. At the end of the sixties he started painting. In his sparetime he usually sat behind his easel. Success came soon. In 1969 the jury of the Dutch Talensprize selected his paintings as the best ones, two years later he received the third prize. In 1974 Plasmeijer was taken up by painting to such an extent that he could not langer combine his work as an artist with the daily work in the factory. He quit the job and was admitted to the national Arrangement for artists. Lots of his works are stored in the cityhall of Hengelo. Plasmeijer often shows his work in (solo)expositions. Radio Netherlands Television (RNTV) composed a television documentary about Plasmeijer, in combination with the world famous Josip Generalic. The programm was titled: Adults in Wonderland. Joop Plasmeijer has been registered in the Worldencyclopeadia for Naïve Art. Joop Plasmeijer is a self taught man. In the beginning his style was parti-coloured and cheerful, and his world was overpopulated. Later on he developed a more rigid structure, dominated by striking deep blue colours. Especially he is fascinated by common interiors of the man in the street with surprising vieuws (they look like his paitings). He varies playful and full of fantasy with cityviews. The use of modern intensive colours gives the work of Plasmeijer a link with the expressionists. The application of the perspective makes his work contrasting to that of his naïve colleagues. But his anecdotal, narritive style and still the repetition of picture elements hold him in the group of the naïves. Just his idyllic view on the world, the undisturbed harmony, these elements are for many people the charm of his style. So, just like the jury of the Talensprize in 1969, the people were touched by the openness, the honesty of his paintings, the use of pure colours, and the successfull attempt to combine details with picturesque sights.  Sources: Lexicon of Dutch naïve art /Gelders Dagblad/European Academy Berlin